Το LIFE GREENH2ORN είναι ένα καινοτόμο έργο που προωθεί τη χρήση πράσινου υδρογόνου ως καθαρή πηγή ενέργειας στον τομέα των μεταφορών στην Ελλάδα. Το έργο εστιάζει στην παραγωγή πράσινου υδρογόνου μέσω ηλεκτρόλυσης, χρησιμοποιώντας ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια από φωτοβολταϊκά μέσω συμφωνητικού παροχής ηλεκτρικής ενέργειας (PPA). Το παραγόμενο υδρογόνο θα αξιοποιείται για την τροφοδοσία οχημάτων διαφόρων τύπων, τα οποία θα ανεφοδιάζονται σε έναν Σταθμό Ανεφοδιασμού Υδρογόνου (ΣΑΥ), που θα εγκατασταθεί στην περιοχή της Κοζάνης.
Ένα βασικό στοιχείο του έργου είναι η ανάπτυξη μιας ψηφιακής πλατφόρμας που θα επιτρέπει την ανταλλαγή δεδομένων σε πραγματικό χρόνο, βελτιστοποιώντας τη διαχείριση της ενέργειας, του στόλου, της παραγωγής και της κατανάλωσης του υδρογόνου. Παράλληλα, θα πραγματοποιηθούν μελέτες και προτάσεις για τη βελτίωση του υφιστάμενου ρυθμιστικού πλαισίου, με στόχο τη διευκόλυνση της λειτουργίας των σταθμών ανεφοδιασμού και της επιτόπιας παραγωγής πράσινου υδρογόνου.
Επιπλέον, το έργο προβλέπει τη μεταφορά της πλεονάζουσας ποσότητας υδρογόνου από τον ΣΑΥ της Κοζάνης σε έναν αντίστοιχο σταθμό στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, ενισχύοντας την ανάπτυξη μιας ασφαλούς και αξιόπιστης εφοδιαστικής αλυσίδας. Η μεταφορά θα γίνεται με φιάλες αποθήκευσης κατασκευασμένες από ανθρακονήματα, εξασφαλίζοντας την ασφαλή μεταφορά συμπιεσμένου υδρογόνου.
Μέσα από τις τεχνολογικές υποδομές, την έρευνα και τις νομοθετικές προτάσεις, το LIFE GREENH2ORN στοχεύει στη διαμόρφωση ενός βιώσιμου μοντέλου κινητικότητας βασισμένου στο πράσινο υδρογόνο, συμβάλλοντας στην ενεργειακή μετάβαση και τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος στον τομέα των μεταφορών.
Στο πλαίσιο του έργου, θα διεξαχθούν δύο μελέτες βιωσιμότητας με στόχο τη διερεύνηση της αξιοποίησης της λυματολάσπης ως δυνητικής πηγής για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου. Η δράση αυτή αποσκοπεί στην προώθηση της μετάβασης προς μια κυκλική οικονομία, μετατρέποντας τα απόβλητα σε καθαρά καύσιμα και συμβάλλοντας σε βιώσιμες λύσεις διαχείρισης αποβλήτων.
Οι μελέτες θα υλοποιηθούν στην Ιταλία και την Ελλάδα, με καθεμία να επικεντρώνεται σε διαφορετική μέθοδο παραγωγής βιο-υδρογόνου, διερευνώντας τις τεχνικές και περιβαλλοντικές προοπτικές της εφαρμογής τους:
